Esta crónica que creía perdida entre las miles de paginas de Internet la he conseguido recuperar gracias a mi amigo Pablo que la guardó con celo y es que es una pena perder algo así.
He olvidado tu nombre amigo y perdona que la ponga aquí sin tu permiso , pero no quiero que semejante joya se vuelva a perder.
MOUNTEMPLARIA
2009
Comezamos
a primeira subida hacia o Acebo, en dirección contraria do Camiño de Santiago,
subida moi técnica con moita pedra- Baixada rapidísima por carreiro ata
Compludo e volta para arriba cara Espinoso por unha senda moi bonita pero
técnica tamén.
Logo de pasar unha zona rompepernas chégase a San
Cristobal de Valdueza, donde temos a primeira baixada IMPORTANTE, xa só co nome
acojona "La senda del demonio". Unha baixada por un carreiro moi
estreito, entre árbores e arbustos polo que ás veces a penas se collia ca
bicicleta e para completalo con unha pendente bestial. Aquí tiven a primeira
caida do día, saltei por riba do manillar e acabei enriba duns arbustos.
Seguidamente comezamos o que
sería a subida mais longa do día, con practicamente 10qm., 2 deles moi técnicos
con moita pedra incrustada (outra caida) e unha zona duns 2qm. que parecían
chans pero ca pedra que tiñan había que ir "traballando seguido"
(zona preciosa). A última parte serían uns 6qm. de pista en bo estado pero sen
árbores e con case 300 de temperatura.
Segunda baixada IMPORTANTE con practicamente 10km de
baixada e sobre todo a última parte era moi técnica porque transcorría por unha
zona húmeda con raices, pedras, paos....
Posteriormente
era un terreo rompepernas con un par de subidas de arredor de Iqm. ata chegar a
derradeira subida do día, o Pajariel, uns 4qm. por pista pero con 360 de
temperatura e sen gota de aire. Tras coroar toca facer a baixada máis temida do
día, a Puta Parió (chámana así, será polo jodida que é). Trátase dunha baixada
por carreiro moi estreito das que tes que ir co sillín posto na barriga e ca
roda traseira derrapando constantemente, pero todo esto indo a uns 4 qm/h,
debido a increible pendente que ten, nunca baixara algo igual, bueno sí, o ano
pasado. Nesta baixada sempre cae moita xente e outra tanta faina a patas, pero
case e máis facil caerse indo a patas que montado. Eu polo de agora nunca caín
nela,e facéndoa montado.
Ó rematar chégase o río, e vaise remontando ata o
Castelo, subida final e remate dentro do mesmo castelo. Impresionante a saida e
o final dentro das murallas do Castelo de Ponferrada.
A todo esto hai que sumarlle o pinchazo que tiven na
metade e cada 5 ou IOqm. (nos puntos de control) tiña que poñerme a dar aire.
Finalmente tardei uns 9 minutos máis que o ano pasado pero tendo varios
problemas e chegando dentro dos 15 primeiros.
Tras rematar volta para a casa estando de volta as 16:00h
